Het filosoferen stond vandaag bij alle groepen in het teken van kunst. In een winkelcentrum in Loosduinen staat een standbeeld dat ieder seizoen een nieuw gebreid of gehaakt outfitje krijgt. Dat leverde de inspiratie voor de vraag: 'Mag je een kunstwerk aankleden?'
De onmiddellijke reactie van de bovenbouwers was: natuurlijk. Daarna startte het gezamenlijke onderzoek. Het mag, maar alleen als het mooi is. Wie bepaalt er wat mooi is? Kleertjes zijn wel mooi, maar graffiti niet, hoewel, dat is toch ook een vorm van kunst? En als die kleding wordt aangetrokken door een winkel die reclame wil maken? Uiteindelijk was de groep het min of meer over eens dat het soms mag, maar zeker niet bij monumenten of bij belangrijke schilderijen.
oor de middenbouw, die tot dezelfde conclusie kwam, werd bij de vraag waar je kunst allemaal aantreft ook de aarde genoemd als belangrijk kunstwerk. Verder werd ook hier een duidelijk onderscheid gemaakt tussen 'gewone' kunst, 'belangrijke' kunst en 'monumenten'. Die laatste kon je vooral herkennen aan een hekje en deze monumenten waren heilig, dus die mocht je zeker niet aankleden.
De onderbouw kon een heel scala aan kunstwerken opnoemen, ook die waar je op mocht klimmen of in mocht spelen. Ze kenden schilderijen van musea en omschreven standbeelden uit de buurt, zoals die op de Laan van Meerdervoort bij de Suezkade. En natuurlijk mocht je die allemaal aankleden. Daarna werd op papier een eigen standbeeld 'aangekleed'. Op de vraag of iemand deze tekeningen verder mocht aankleden met een sjaal of mutsje kwam van bijna alle kinderen een beslist 'nee'. Waarom niet? Dat was zonde...
Wat opviel was dat het gesprek van de bovenbouw en de middenbouw veel overeenkomsten vertoonde. Ze vonden het allemaal zielig voor de kunstenaar ("die zo zijn best had gedaan") als kunst niet mooi werd aangekleed. Vooral hetzelfde onderscheid tussen 'kunst' en 'monumenten' vond ik opmerkelijk, al werden die door de bovenbouw niet heilig verklaard...
Volgende week alweer de laatste les van de midden- en bovenbouw!
Vriendelijke groeten,
Marianne Scheeper
