woensdag 5 juni 2013

Met de emotionele bus naar de onbekende weg...



Het was alweer de tiende les van de MB en BB, dus met hen hadden we vandaag een gezellige 'afscheidsbijeenkomst' met limonade, iets lekkers en bij de bovenbouw een korte protestactie: "Wij protesteren, wij willen -verder- filosoferen!"  :-)


De bovenbouw vroeg zich af hoe je kunt weten wat je niet weet. Daar probeerden ze achter te komen door middel van een gesprek tussen

een interviewer en een 'expert'. Eerst maakten ze een woordspin over een onderwerp waar de leerlingen zelf expert in waren: voetbal, turnen, boeken, kaas, eigen hond en hockey (en experts waren ze zeker!). Daarna volgde een interview. Met de woordspin in de hand werd gevraagd naar de onbekende weg. Soms duurde het even, maar uiteindelijk ontdekte iedereen van tenminste één onderdeel iets dat hij of zij nog niet wist...

De actieve middenbouwgroep startte met 'levend memory', waarbij het uitbeelden van emoties centraal stond. Gaandeweg stelden de leerlingen de regels bij en werd het steeds moeilijker gemaakt. Ook verzonnen ze allemaal nieuwe categorieën, zoals dieren, sport en muziek. Door alle mooie acteerprestaties en de wisselende vorm van het spel zijn we helemaal de tijd vergeten en bleek deze na een paar rondes al om!


De onderbouw stapte in de emotionele bus. Chauffeur en passagiers werden aangestoken door de stemming van iedere nieuwe passagier. Bij het eindpunt aangekomen bespraken de kinderen wanneer je gelukkig bent, wanneer verdrietig en hoe je dat kunt weten. Bij verdriet stond het vallen van een trap centraal, dat deed namelijk écht pijn en dan was je dus niet gelukkig. Ook werd toegelicht hoe je kon zien hoe gelukkig een goudvis is: "Die zwemt namelijk achter mijn vinger aan en dat is toch duidelijk een uiting van geluk?"

Korte terugblik
De groepen van de midden- en bovenbouw waren aanvankelijk een mix van uitbundig en 'kat-uit-de-boom-kijken'. Ook nu was weer duidelijk te zien dat sommige kinderen steeds meer los kwamen en zich na een paar weken voldoende op hun gemak voelden om (ongevraagd) dingen in te brengen. Naar elkaar luisteren bleef erg moeilijk voor de middenbouwgroep. Bij beide groepen werden de vragen die werden geformuleerd aan het begin van de meeste lessen steeds beter. Bij de bovenbouw zag ik een duidelijke verbetering bij het argumenteren, waarbij niet alleen een eigen idee werd verteld, maar er ook werd gereageerd op wat anderen zeiden met een tegenargument of vraag.

We hebben ook gezamenlijk teruggeblikt op de lessen. Door de leerlingen van de middenbouw werd bijna iedere filosofeersessie wel door iemand genoemd. Bij de bovenbouw kwamen de voorkeuren meer met elkaar overeen (het debatteren en de sessie over identiteit). Wat me bij deze groepen opviel ten opzichte van de twee eerdere groepen, was de duidelijke voorkeur voor meer actieve lessen.

De komende twee weken filosofeer ik in de ochtend met de kleuters, weer een heerlijke groep.

Marianne Scheeper